ข้ามไปอีกฟากหนึ่งของภูเขาอาราชิยาม่าไปตามทางถนนสายเก้า เส้นทางที่จะออกไปทางเมืองคาเมะโอกะ มีศาลเจ้าที่ชาวบ้านร่ำลือกันว่าน่ากลัวจนแทบไม่มีคนเข้าไปเยี่ยมเยือน นอกจากการการเดินทางที่ยากลำบากแล้ว และต้องลัดเลาะเข้ามาในป่าที่แทบจะไม่มีบ้านคนอยู่เลย จะเจอหนึ่งในสถานที่ที่สยองขวัญที่สุดในเกียวโตนั่นก็คือศาลเจ้าคุบิสุกะ ไดเมียวจิน (คุบิแปลว่าคอ ส่วนสุกะแปลว่าเนินเขา)
ตามตำนานเล่าว่าที่นี่เป็นหนึ่งในที่มีการรบกันในอดีตแล้วก็ตัดหัวศัตรูจำนวนมากฝังไว้ที่นี่ แม้แต่ชื่อศาลเองก็มีความหมายตามนั้น ศาลเจ้านี้ดูเหมือนจะไม่ได้ถูกบูรณะแม้แต่นิดเดียว และอยู่สุดทางถนนที่ล้อมรอบไปด้วยป่า บรรยากาศแม้แต่ตอนกลางวันก็วังเวงเอาสุดๆ
ข้างศาลมีจารึกหินที่บางคำถูกละเลงอักษรสีแดงคล้ายเลือด ให้ความรู้สึกน่ากลัวไม่ใช่น้อย และมีต้นไม้ที่ถูกฟ้าผ่าแต่ยังคงยืนต้นอยู่
ชาวบ้านเล่าว่าถ้าใครมาเยือนแล้วทำอะไรไม่ดี ก็จะมีคำสาปติดตัวกลับบ้านเป็นของฝากไปด้วย
ตามตำนานเล่าว่าที่นี่เป็นหนึ่งในที่มีการรบกันในอดีตแล้วก็ตัดหัวศัตรูจำนวนมากฝังไว้ที่นี่ แม้แต่ชื่อศาลเองก็มีความหมายตามนั้น ศาลเจ้านี้ดูเหมือนจะไม่ได้ถูกบูรณะแม้แต่นิดเดียว และอยู่สุดทางถนนที่ล้อมรอบไปด้วยป่า บรรยากาศแม้แต่ตอนกลางวันก็วังเวงเอาสุดๆ
ข้างศาลมีจารึกหินที่บางคำถูกละเลงอักษรสีแดงคล้ายเลือด ให้ความรู้สึกน่ากลัวไม่ใช่น้อย และมีต้นไม้ที่ถูกฟ้าผ่าแต่ยังคงยืนต้นอยู่
ชาวบ้านเล่าว่าถ้าใครมาเยือนแล้วทำอะไรไม่ดี ก็จะมีคำสาปติดตัวกลับบ้านเป็นของฝากไปด้วย