Ichiran ramen (อิจิรัน ราเม็ง) หรือ ที่คนไทยคุ้นเคยในชื่อ "ราเม็งข้อสอบ" เป็นที่ชื่นชอบของคนไทย เพราะนอกจากลักษณะของร้านที่มีเอกลักษณ์แล้ว รสชาติของเส้นราเม็งและน้ำซุปก็เป็นที่ชื่นชอบของใครหลายคน
Ichiran ramen (อิจิรัน ราเม็ง) มีหลายสาขา ส่วนใหญ่เป็นร้านเล็กๆ นั่งเป็นเคาน์เตอร์คนเดียว ถ้าร้านไหนใหญ่หน่อย จะมีเป็นซอก สำหรับนั่งเป็นกลุ่ม แต่ไม่น่าเกิน 4 คนค่ะ
เรามาดูวิธีการเข้าไปทานราเม็งข้อสอบกัน ก่อนที่ไปกินที่จริงในญี่ปุ่นนะคะ จะได้ไม่เขิน ที่บอกว่า ไม่ต้องเห็นหน้า ไม่ต้องพูดกัน เรามาดูดีกว่า ว่ามันเป็นยังไง
เข้ามาในร้าน จะเจอเครื่องกดคูปองสั่งอาหาร เราก็เลือกกดเลยค่ะ จะเอาเป็นราเม็ง อย่างเดียว หรือเพิ่ม ท็อบปิ้ง ก็กดกันไป จ่ายตังค์ที่เครื่องนี้แหละ และหยิบคูปองมา
จากนั้นหันหลังมาจะเจอเจ้าบอร์ดนี้ คือ เป็นที่แสดงว่า เคาน์เตอร์ที่นั่งเบอร์ไหนว่างอยู่จ้า สีเขียว คือ เราสามารถพุ่งตรงไปนั่งได้เลย (ดูเบอร์โต๊ะให้ตรงกับหมายเลขญี่ปุ่น) แต่ถ้าพอดีเรามากะหวานใจ อยากนั่งด้วยกัน ก็รอไปว่าเมื่อไหร่จะว่างที่ติดกันนะ
พอถึงโต๊ะ ทุกอย่างจะปิดกั้นเสมือนเข้าสู่คูหาเลือกตั้ง อิอิ และที่เหมือนนั่งโต๊ะทำข้อสอบ เพราะคุณจะต้องเลือกรายการในราเม็ง เช่น ไม่ใส่กระเทียม เอาเส้นนุ่มขนาดไหน เผ็ดระดับไหน วงกันไปเลย ไม่รู้ตัวภาษาญี่ปุ่น อย่ากลัว บอกไปเลย English please เค้าจะเอาใบต่างด้าวมาให้ วงเสร็จก็ยื่นผ่านม่านไม้ไผ่ตรงด้านหน้าไป เค้ารับไป แล้วพนักงานจะพูดอะไรสักอย่าง เป็นการทวนออเดอร์ จากนั้นจะโค้งอย่างสวยงาม เพราะเราเป็นลูกค้าที่มีคุณกับเค้า (จิงดิ)
และแล้วราเม็งหอมหวนก็ยกผ่านม่านประเพณีมา ฮ่าๆ ได้เวลาแล้ว รออะไร กินๆลงไป อย่าให้เหลือนะ ผิดกฎลบได้ อิอิ ไม่ใช่แล่ะ คือมันอร่อยจริงๆ กินจนหมดชาม เราจะเห็นลวดลายของก้นชามไงคะ เป็นที่ระทึกกันไป
แต่ถ้าคุณกดเส้นเพิ่ม เค้าจะมีถาดจิ๋วมาให้ จะเอาเส้นมาเมื่อไหร่ ก็ให้กดปิ๊งป่อง แล้ววางเจ้าถาดจิ๋วนั้นบนปิ๊งป่องนั่นแหล่ะ เป็นอันรู้กันว่า ชั้นจะกินเส้นที่สั่งเพิ่มแล้วนะ เอามาเลย ชั้นหิวมาก กินต่อ
จะกดน้ำร้อน น้ำเย็น อยู่ข้างหน้าคุณนั่นแหล่ะ มิต้องขยับก้นไปไหน ทิชชู่อยู่ด้านหลังนะคะ เอื้อมไปหยิบมาเช็ดปาก แล้วซดกันอย่างเมามันส์ต่อ
ทานเสร็จแล้ว ตรวจข้าวของก่อนออกไป ถึงแม้เราจะไม่เห็นหน้ากัน ก็ควรกล่าวว่า “โกะชิโซ ซามะ เดชิตะ” ด้วยนะคะ เค้าอุตสาห์ทำให้เรากินแล้ว
มีคอมเมนท์อยากแนะนำอยากขอบคุณ อยากฝากถึงพนักงานคนนั้น (เทอ น่ารักจัง) ก็เขียนได้มีกระดาษแขวนไว้ในบูธเรานั่นแหล่ะค่ะ
ภายในห้องทำงานนั้น
และถ้าจะกลับเมืองไทยแล้ว โอยยยคิดถึง อยากกินอีก ทำไงดี นี่เลย ชุดราเม็งข้อสอบสำเร็จรูป มีทั้งเส้น ซุป เครื่องปรุง ซื้อกลับทยได้เลยค่ะ หาซื้อได้ที่ดองกี้จ้า
ปล.บ้านนี้ไม่กินผัก เลยจะไม่มีผักในชามนะคะ
อิ่มและอืด ไปช้อปปิ้งต่อค่ะ
Ichiran ramen (อิจิรัน ราเม็ง) มีหลายสาขา ส่วนใหญ่เป็นร้านเล็กๆ นั่งเป็นเคาน์เตอร์คนเดียว ถ้าร้านไหนใหญ่หน่อย จะมีเป็นซอก สำหรับนั่งเป็นกลุ่ม แต่ไม่น่าเกิน 4 คนค่ะ
เรามาดูวิธีการเข้าไปทานราเม็งข้อสอบกัน ก่อนที่ไปกินที่จริงในญี่ปุ่นนะคะ จะได้ไม่เขิน ที่บอกว่า ไม่ต้องเห็นหน้า ไม่ต้องพูดกัน เรามาดูดีกว่า ว่ามันเป็นยังไง
เข้ามาในร้าน จะเจอเครื่องกดคูปองสั่งอาหาร เราก็เลือกกดเลยค่ะ จะเอาเป็นราเม็ง อย่างเดียว หรือเพิ่ม ท็อบปิ้ง ก็กดกันไป จ่ายตังค์ที่เครื่องนี้แหละ และหยิบคูปองมา
จากนั้นหันหลังมาจะเจอเจ้าบอร์ดนี้ คือ เป็นที่แสดงว่า เคาน์เตอร์ที่นั่งเบอร์ไหนว่างอยู่จ้า สีเขียว คือ เราสามารถพุ่งตรงไปนั่งได้เลย (ดูเบอร์โต๊ะให้ตรงกับหมายเลขญี่ปุ่น) แต่ถ้าพอดีเรามากะหวานใจ อยากนั่งด้วยกัน ก็รอไปว่าเมื่อไหร่จะว่างที่ติดกันนะ
พอถึงโต๊ะ ทุกอย่างจะปิดกั้นเสมือนเข้าสู่คูหาเลือกตั้ง อิอิ และที่เหมือนนั่งโต๊ะทำข้อสอบ เพราะคุณจะต้องเลือกรายการในราเม็ง เช่น ไม่ใส่กระเทียม เอาเส้นนุ่มขนาดไหน เผ็ดระดับไหน วงกันไปเลย ไม่รู้ตัวภาษาญี่ปุ่น อย่ากลัว บอกไปเลย English please เค้าจะเอาใบต่างด้าวมาให้ วงเสร็จก็ยื่นผ่านม่านไม้ไผ่ตรงด้านหน้าไป เค้ารับไป แล้วพนักงานจะพูดอะไรสักอย่าง เป็นการทวนออเดอร์ จากนั้นจะโค้งอย่างสวยงาม เพราะเราเป็นลูกค้าที่มีคุณกับเค้า (จิงดิ)
และแล้วราเม็งหอมหวนก็ยกผ่านม่านประเพณีมา ฮ่าๆ ได้เวลาแล้ว รออะไร กินๆลงไป อย่าให้เหลือนะ ผิดกฎลบได้ อิอิ ไม่ใช่แล่ะ คือมันอร่อยจริงๆ กินจนหมดชาม เราจะเห็นลวดลายของก้นชามไงคะ เป็นที่ระทึกกันไป
แต่ถ้าคุณกดเส้นเพิ่ม เค้าจะมีถาดจิ๋วมาให้ จะเอาเส้นมาเมื่อไหร่ ก็ให้กดปิ๊งป่อง แล้ววางเจ้าถาดจิ๋วนั้นบนปิ๊งป่องนั่นแหล่ะ เป็นอันรู้กันว่า ชั้นจะกินเส้นที่สั่งเพิ่มแล้วนะ เอามาเลย ชั้นหิวมาก กินต่อ
จะกดน้ำร้อน น้ำเย็น อยู่ข้างหน้าคุณนั่นแหล่ะ มิต้องขยับก้นไปไหน ทิชชู่อยู่ด้านหลังนะคะ เอื้อมไปหยิบมาเช็ดปาก แล้วซดกันอย่างเมามันส์ต่อ
ทานเสร็จแล้ว ตรวจข้าวของก่อนออกไป ถึงแม้เราจะไม่เห็นหน้ากัน ก็ควรกล่าวว่า “โกะชิโซ ซามะ เดชิตะ” ด้วยนะคะ เค้าอุตสาห์ทำให้เรากินแล้ว
มีคอมเมนท์อยากแนะนำอยากขอบคุณ อยากฝากถึงพนักงานคนนั้น (เทอ น่ารักจัง) ก็เขียนได้มีกระดาษแขวนไว้ในบูธเรานั่นแหล่ะค่ะ
ภายในห้องทำงานนั้น
และถ้าจะกลับเมืองไทยแล้ว โอยยยคิดถึง อยากกินอีก ทำไงดี นี่เลย ชุดราเม็งข้อสอบสำเร็จรูป มีทั้งเส้น ซุป เครื่องปรุง ซื้อกลับทยได้เลยค่ะ หาซื้อได้ที่ดองกี้จ้า
ปล.บ้านนี้ไม่กินผัก เลยจะไม่มีผักในชามนะคะ
อิ่มและอืด ไปช้อปปิ้งต่อค่ะ
