พระอาทิตย์ลับขอบฟ้า มีเพียงความมืดและดวงดาวเป็นแสงนำทาง หมอกควันโพยพุ่งจากน้ำร้อนเมื่อสัมผัสกับอากาศหนาว ร่างกายโหยหาความอบอุ่น ความเงียบเข้ามาปกคลุมจนได้ยินเสียงน้ำไหลเอื่อยๆ และเสียงลมหายใจของเราทั้งสอง เสียงหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะนั้นมาจากความเขิล ประหม่า เพราะเป็นครั้งแรกของเขาและเธอ...

ครั้งแรกของเรากับแม่ ที่จะได้เปิดเผยเรือนร่างอันบริสุทธิ์ผุดผ่องโชว์พุงพรุ้ยซึ่งกันและกัน 555 อ่านมาถึงตรงนี้เกือบติดเหรด ฟินกันไปถึงไหนต่อไหนแล้วใช่ไหมคะ :))   แอบเขิลที่จะได้อาบน้ำกับแม่ในรอบหลายสิบปี เอาเป็นว่าตั้งแต่เลยคำว่าเด็กหญิง ก็คงไม่มีใครอาบน้ำกับแม่กันแล้วใช่ไหมคะ วันนี้แหละ เราจะได้คุยแบบเปิดไม่ใช่แค่อก แต่เปิดโล่งโจ้ง พูดคุยกันตามประสาแม่ๆลูกๆได้แบบไม่เคอะเขิล เพราะความเขิลหมดไปตั้งแต่ตอนแก้ผ้าแล้วค่ะ


รอบนี้ถือเป็นทริปพาตู้ ATM สาขา คุณนายแม่ เบิกถอนกู้ยืม24ชม.แบบไม่มีดอกเบี้ยไปเที่ยวกันซักหน่อยค่ะ เราเลือกคิวชู(Kyushu)  เป็นภูมิภาคทางตอนใต้ของเกาะญี่ปุ่น เพราะคิดว่าเหมาะกับคนสูงวัย สายชิลล์ เดินทางสะดวก ไม่พลุกพล่าน แต่ก็มีทุกอย่างทั้งความเป็นเมือง แหล่งช๊อปปิ้ง แสงสีและธรรมชาติอันสวยงาม

ออนเซ็นที่เราไปมีชื่อว่าคุโระคะวะออนเซ็น(Kurokawa onsen) ตั้งอยู่ในหุบเขาลึกของภูเขาไฟอะโซะ(Aso Mount)ในจังหวัดคุมาโมะโตะ(Kumamoto)ทางตอนกลางของเกาะคิวชู(Kyushu)





ตั้งต้นที่สถานีรถบัสที่ฟุกุโอกะ(Fukuoka) วิ่งตรงมายังคุโระคะวะออนเซ็น(Kurokawa onsen)เลยค่ะ ใช้เวลา 2 ชั่วโมงครึ่ง ราคา 3,090 เยนต่อเที่ยว รถจะมาจอดที่ป้ายหน้าทางเข้าคุโระคะวะออนเซ็นแนะนำว่าให้มาแบบค้างคืน พักเรียวกังซัก1คืน รับรองว่าที่นี่ฟินแบบสุดๆค่ะ บรรยากาศใกล้ชิดติดธรรมชาติมาก เรียวกัง ร้านค้า ร้านอาหาร สถานที่ล้วนแต่ออกแบบมาให้สวยงามตามธรรมชาติ ยิ่งถ้าได้มาในช่วงใบไม้เปลี่ยนสี ทั้งหุบเขาก็จะกลายเป็นสีแดงอมส้ม ปนเหลือง ตัดกับบ้านเรือนหรือโรงแรมสีน้ำตาล ดูแล้วสวยงามราวกับเดินอยู่ในภาพวาดเลยค่ะ





อ้อ ที่นี่จะไม่ค่อยมีร้านอาหารเยอะมาก เพราะส่วนใหญ่แขกที่มาพักก็จะทานอาหารของโรงแรมค่ะ จะมีร้านอาหาร และร้านขนม ร้านขายของฝากเพียงไม่กี่ร้าน แต่ไม่มีร้านสะดวกซื้อนะคะ
บรรยากาศภายในโรงแรมที่พักของเรา ชื่อว่า "Yumerindo" อยู่หน้าสุด ใกล้กับป้ายรถเมล์ที่สุด สามารถเดินลากกระเป๋าเข้าโรงแรมได้เลยค่ะ





ตัดภาพไปมื้อเย็นที่ทางโรงแรมจัดมาให้เลยนะคะ ภูมิใจนำเสนอเมนูขึ้นชื่อที่ออกแนวของแปลก นั่นก็คือ เนื้อม้า!! ไม่ผิดค่ะ ม้า!!ไม่ใช่หมานะคะ มาถึงถิ่นแล้วจัดไปค่ะ  (ทางโรงแรมจะถามก่อนว่าจะทานไหม ถ้าไม่ทานจะเปลี่ยนเป็นเมนูอื่นให้ค่ะ) เมนูมื้อเย็นของเราอลังการงานสร้าง มาด้วยกัน 19 เมนูเสิร์ฟทีละเมนูยาวๆปาย กินกันจนพุงจะแตกแทบอวก แต่ไม่กล้าอ้วกด้วยความเสียดาย







หลังจากทานทั้งของคาวหวานเรียบร้อย ขณะที่เดินอุ้ยอ้ายๆ กลิ้งกลับมายังห้องพัก เราต่างรู้สึกถึงเงาดำๆตามหลังมา (เอาแล้วคืนนี้ เจอเจ้าถิ่นของจริง วิ่งไม่ไหวแล้วนะคะ...) เรามาหยุดอยู่หน้าห้องพัก เงานั้นก็ยังคงตามมาแบบเงียบๆ เรากับแม่รีบวิ่งเข้าห้องล๊อกประตู ทันใดนั้น!! ได้ยินเสียงเคาะประตูค่ะ ( เอาละค่ะ ยกมือพนม นิมนต์หลวงพ่อเชิญขึ้นเครื่องมาช่วยคุยกะผีญี่ปุ่นด่วนค่ะ) สิ้นเสียงเคาะประตู ก็มีเสียงคนพูดว่า "อาหารว่างสำหรับมื้อดึกมาส่งคราบ" จุดนี้...นิมนต์หลวงพ่อกลับวัดแทบไม่ทัน โอ้โหเสิร์ฟอาหารโหดมาจร้า อิ่มจนตัวจะระเบิดแล้ว ยังตามมาเสิร์ฟข้าวปั้นที่ห้องกลางดึก กลัวจะหิว ไอ้เรานี่ขรี้ขึ้นสมองไปแล้วค่ะ ตลกมาก...



เอาเป็นว่าที่นี่หลับสบายมาก วัดจากเสียงกรนของนายแม่ ออนเซ็นดีขึ้นชื่ออยู่แล้ว เรื่องอาหารการกินไม่ต้องห่วง เสิร์ฟแบบต้องร้องขอชีวิตว่า...พอเถาะ หยุดเสิร์ฟตูได้แล้ว บรรยากาศดีงาม มี100 ให้150 ไปเลยค่ะ