หลายคนคงเคยได้ยินเรื่องราวของสุนัขเพื่อนผู้ภักดี ที่ชื่อ "ฮาจิโกะ" กันมาบ้างแล้ว สำหรับเจ้าสุนัขพันธุ์ akita ตัวนี้ที่โด่งดังมาก จากวีรกรรมของมัน จนถูกนำไปสร้างหนังมาแล้วหลายเวอร์ชั่น
วันนี้ก็เลยจะมาเล่าถึงเจ้าฮาจิโกะและที่มาของเรื่องราวสุดซึ้งที่ถูกเล่าขานกันมา เริ่มด้วยตามประวัติที่ได้มีการบันทึก เจ้า "ฮาจิโกะ" เป็นสุนัขพันธุ์ akita เกิดเมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1923 ที่เมืองโอดาเตะ จังหวัดอากิตะ ที่บ้านของคุณ Giichi Saito ซึ่งเป็นนักเพาะพันธุ์สุนัข โดยพี่น้องครอกนี้มีประมาณ 8 ตัวและ ฮาจิโกะคาดว่าจะเป็นน้องสุดท้อง
ฮาจิโกะถูกขายไปในราคา 30 เยน ให้เเก่อาจารย์ฮิเดซาบูโร อุเอโนะ ซึ่งเป็นศาสตราจารย์ประจำคณะเกษตรศาสตร์(ของมหาวิทยาลัยโตเกียวในปัจจุบัน) ตอนนั้นเองฮาจิโกะจึงถูกย้ายมาอยู่ที่ย่านชิบูยะกับอาจารย์ฮิเดซาบูโร ตามรายงานบอกว่าเดิมทีแล้วอาจารย์ฮิเดซาบูโรก็มีสุนัขอยู่สองตัว พอฮาจิโกะเข้าไป เจ้าสองตัวนี้ก็คอยเป็นพี่เลี้ยงให้กับฮาจิโกะในวัยเด็ก
และเมื่อฮาจิโกะ เริ่มอายุได้ 2 ขวบ มันก็คอยเดินไปรับไปส่งเจ้านายที่ต้องไปขึ้นรถไฟที่สถานีชิบูยะ เพื่อเดินทางไปมหาวิทยาลัยทุกวัน และเลิกงานตอน 15.00 น. ซึ่งทุกวันฮาจิโกะก็จะมารอรับเจ้านายของมันที่สถานีรถไฟอยู่เสมอ
จนกระทั่งวันหนึ่งเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน อาจารย์ฮิเดซาบูโร เกิดอาการเส้นเลือดในสมองแตก และเสียชีวิตขณะอยู่ที่มหาวิทยาลัย ในวันที่ 21 พฤษภาคม 1925
ซึ่งวันนั้นเองฮาจิโกะก็ยังคงไม่มีทางรู้เลยว่า มันจะไม่ได้พบกับเจ้านายของมันอีกแล้ว ตามรายงานบอกว่ามันนอนรอเฝ้าเจ้านายของมันไม่ได้กินข้าวกินน้ำมาสามวัน หลังจากนั้นภรรยาของอาจารย์ฮิเดซาบูโร ก็ได้ย้ายเจ้าฮาจิโกะไปอยู่กับญาติของอาจารย์ เพื่อรับเลี้ยงดูต่อไป บ้างก็ว่ามันถูกย้ายไปหลายที่ แต่ทว่า!! สุดท้ายเจ้าฮาจิโกะกลับหนีออกมาและไปนอนรออาจารย์ฮิเดซาบูโร ที่หน้าสถานีชิบูยะตามเดิม
จนกระทั่งคุณ คิคุซะบุโระ โคบายาชิ อดีตคนสวนของศาสตราจารย์ ที่อาศัยอยู่ละเเวกสถานี รับหน้าที่ดูแลเจ้าฮาจิโกะเอง โดยให้อิสระมันสามารถเข้าออกเพื่อมารออาจารย์ฮิเดซาบูโรได้ และเมื่อเป็นเช่นนั้นทุกวันเวลา 15:00 ฮาจิโกะก็จะรออยู่สถานี ทำให้ผู้คนย่านชิบูยะต่างเห็นเหตุการณ์ที่เจ้าฮาจิโกะมานอนเฝ้าเป็นแบบนี้ประจำทุกวัน ต่างก็สงสารและชื่นชมในความภักดีของมันที่มีต่อเจ้านาย
ซึ่งเรื่องราวของฮาจิโกะเป็นที่กล่าวขานกันอย่างทั่ว จนกระทั่งถูกตีพิมพ์ในปี 1932 และสมเด็จพระราชินีญี่ปุ่น ทรงให้ศิลปินมีชื่อเสียงอย่าง อันโดะ เทะรุ สร้างรูปปั้นทองแดงฮาจิโกะ และตั้งไว้ที่สถานีรถไฟชิบูยะ ในเดือนเมษายน ปี 1934 ซึ่งเป็นช่วงท้ายชีวิตของฮาจิโกะ
และเมื่อเวลาผ่านไป จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี จนในที่สุด ก็สิ้นสุดการรอคอยของมันตลอดระยะเวลามากกว่า 10 ปี เจ้าฮาจิโกะก็ได้เสียชีวิตในวันที่ 8 มีนาคม 1935 จากรายงานพบไม้เสียบเนื้อย่างอยู่ในกระเพราะ 4 ไม้ แต่นั่นก็ไม่ใช่สาเหตุที่เเท้จริง แต่เป็นเพราะมันป่วยเป็นมะเร็งและเป็นพยาธิหนอนหัวใจ จึงเป็นเหตุให้เสียชีวิต
หลังจากการเสียชีวิตของฮาจิโกะ ชาวเมืองชิบูยะได้ทำพิธีฌาปนกิจและฝังเคียงข้างอาจารย์ฮิเดซาบูโร ส่วนหนังและขนถูกนำมาไปเก็บรักษาเอาไว้ที่พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ ในกรุงโตเกียว ให้เป็นอนุสารณ์รำลึกและสืบทอดเรื่องราวสุนัขผู้ซื่อสัตย์ต่อไป
อ้างอิง : japantourlist , kapook , geranun ,Soranews,
วันนี้ก็เลยจะมาเล่าถึงเจ้าฮาจิโกะและที่มาของเรื่องราวสุดซึ้งที่ถูกเล่าขานกันมา เริ่มด้วยตามประวัติที่ได้มีการบันทึก เจ้า "ฮาจิโกะ" เป็นสุนัขพันธุ์ akita เกิดเมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1923 ที่เมืองโอดาเตะ จังหวัดอากิตะ ที่บ้านของคุณ Giichi Saito ซึ่งเป็นนักเพาะพันธุ์สุนัข โดยพี่น้องครอกนี้มีประมาณ 8 ตัวและ ฮาจิโกะคาดว่าจะเป็นน้องสุดท้อง
ฮาจิโกะถูกขายไปในราคา 30 เยน ให้เเก่อาจารย์ฮิเดซาบูโร อุเอโนะ ซึ่งเป็นศาสตราจารย์ประจำคณะเกษตรศาสตร์(ของมหาวิทยาลัยโตเกียวในปัจจุบัน) ตอนนั้นเองฮาจิโกะจึงถูกย้ายมาอยู่ที่ย่านชิบูยะกับอาจารย์ฮิเดซาบูโร ตามรายงานบอกว่าเดิมทีแล้วอาจารย์ฮิเดซาบูโรก็มีสุนัขอยู่สองตัว พอฮาจิโกะเข้าไป เจ้าสองตัวนี้ก็คอยเป็นพี่เลี้ยงให้กับฮาจิโกะในวัยเด็ก
และเมื่อฮาจิโกะ เริ่มอายุได้ 2 ขวบ มันก็คอยเดินไปรับไปส่งเจ้านายที่ต้องไปขึ้นรถไฟที่สถานีชิบูยะ เพื่อเดินทางไปมหาวิทยาลัยทุกวัน และเลิกงานตอน 15.00 น. ซึ่งทุกวันฮาจิโกะก็จะมารอรับเจ้านายของมันที่สถานีรถไฟอยู่เสมอ
จนกระทั่งวันหนึ่งเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน อาจารย์ฮิเดซาบูโร เกิดอาการเส้นเลือดในสมองแตก และเสียชีวิตขณะอยู่ที่มหาวิทยาลัย ในวันที่ 21 พฤษภาคม 1925
ซึ่งวันนั้นเองฮาจิโกะก็ยังคงไม่มีทางรู้เลยว่า มันจะไม่ได้พบกับเจ้านายของมันอีกแล้ว ตามรายงานบอกว่ามันนอนรอเฝ้าเจ้านายของมันไม่ได้กินข้าวกินน้ำมาสามวัน หลังจากนั้นภรรยาของอาจารย์ฮิเดซาบูโร ก็ได้ย้ายเจ้าฮาจิโกะไปอยู่กับญาติของอาจารย์ เพื่อรับเลี้ยงดูต่อไป บ้างก็ว่ามันถูกย้ายไปหลายที่ แต่ทว่า!! สุดท้ายเจ้าฮาจิโกะกลับหนีออกมาและไปนอนรออาจารย์ฮิเดซาบูโร ที่หน้าสถานีชิบูยะตามเดิม
จนกระทั่งคุณ คิคุซะบุโระ โคบายาชิ อดีตคนสวนของศาสตราจารย์ ที่อาศัยอยู่ละเเวกสถานี รับหน้าที่ดูแลเจ้าฮาจิโกะเอง โดยให้อิสระมันสามารถเข้าออกเพื่อมารออาจารย์ฮิเดซาบูโรได้ และเมื่อเป็นเช่นนั้นทุกวันเวลา 15:00 ฮาจิโกะก็จะรออยู่สถานี ทำให้ผู้คนย่านชิบูยะต่างเห็นเหตุการณ์ที่เจ้าฮาจิโกะมานอนเฝ้าเป็นแบบนี้ประจำทุกวัน ต่างก็สงสารและชื่นชมในความภักดีของมันที่มีต่อเจ้านาย
ซึ่งเรื่องราวของฮาจิโกะเป็นที่กล่าวขานกันอย่างทั่ว จนกระทั่งถูกตีพิมพ์ในปี 1932 และสมเด็จพระราชินีญี่ปุ่น ทรงให้ศิลปินมีชื่อเสียงอย่าง อันโดะ เทะรุ สร้างรูปปั้นทองแดงฮาจิโกะ และตั้งไว้ที่สถานีรถไฟชิบูยะ ในเดือนเมษายน ปี 1934 ซึ่งเป็นช่วงท้ายชีวิตของฮาจิโกะ
และเมื่อเวลาผ่านไป จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี จนในที่สุด ก็สิ้นสุดการรอคอยของมันตลอดระยะเวลามากกว่า 10 ปี เจ้าฮาจิโกะก็ได้เสียชีวิตในวันที่ 8 มีนาคม 1935 จากรายงานพบไม้เสียบเนื้อย่างอยู่ในกระเพราะ 4 ไม้ แต่นั่นก็ไม่ใช่สาเหตุที่เเท้จริง แต่เป็นเพราะมันป่วยเป็นมะเร็งและเป็นพยาธิหนอนหัวใจ จึงเป็นเหตุให้เสียชีวิต
หลังจากการเสียชีวิตของฮาจิโกะ ชาวเมืองชิบูยะได้ทำพิธีฌาปนกิจและฝังเคียงข้างอาจารย์ฮิเดซาบูโร ส่วนหนังและขนถูกนำมาไปเก็บรักษาเอาไว้ที่พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ ในกรุงโตเกียว ให้เป็นอนุสารณ์รำลึกและสืบทอดเรื่องราวสุนัขผู้ซื่อสัตย์ต่อไป
อ้างอิง : japantourlist , kapook , geranun ,Soranews,
